In seizoen 2011/2012 is DALLAS opnieuw te zien.
Een roadmovie, een gehallucineerde trip, een heel persoonlijke ode aan Amerika…
Dat is de voorstelling DALLAS, waarin Marien Jongewaard en Truus Bronkhorst zich verhouden tot beelden en gebeurtenissen die tot de iconen van onze tijd behoren. Het Amerika van de grote steden, waar glanzende hoogbouw en uitgewoonde straten het beeld bepalen.
Het Amerika van de Great Society en van de onbegrensde landschappen. Het Amerika van de hoop en van de dood. John en Jacky behoren tot deze wrede sprookjeswereld. Zij reizen door dit verbeelde land – van het Vrijheidsbeeld tot Woodstock, van Wounded Knee tot aan Zabriskie Point – en eindigend op een zonnige novemberdag in de hoofdstad van Texas.
Geweldige voorstelling!" (Groene Amsterdammer, 10-02-11)
“Toneelschrijver Rob de Graaf schiep, na Freetown, opnieuw een meesterlijk toneelstuk: Dallas. (NRC, ****14-1-11)
"De tekst (Rob de Graaf) is muziek, hij krijgt zijn tonen uit het gierende snarenballet van Hijmans, zijn plastiek en ritme door de zeismaaiende dans van Bronkhorst, maar de woordenstroom die het skinny lijf van Jongewaard uitspuwt is in de kern muziek.
[...] Dallas voelt aan als zo'n voorstelling met een enorme noodzaak erin, eronder en erachter, een voorstelling die Marien Jongewaard & Nieuw West al heel lang wilden maken, een vrolijke rouwklacht over het verloren utopia, een sarcastische bokkenzang tegen cynisme, een razende filibuster tegen kunsthaat.
Geweldige voorstelling!" (Groene Amsterdammer, 10-02-11)
“Toneelschrijver Rob de Graaf schiep, na Freetown, opnieuw een meesterlijk toneelstuk: Dallas. (NRC, ****14-1-11)
... Vooral die passie maakt ‘Dallas’ als voorstelling meer dan de moeite waard: dit is kunst omdat het moet.” (Trouw, 17-1-11)
NIEUW WEST / DALLAS najaar 2011
16 december KC NONA, Mechelen + 32 (0)15 203780
21 december Corrosia, Almere 036 - 521 56 48
idee /regie Marien Jongewaard
tekst Rob de Graaf
performers Truus Bronkhorst, Marien Jongewaard
electric guitar – live Wiek Hijmans
componist Huba de Graaff
beeld Gerbrand Burger
lichtontwerp / techniek Manuel Boutreur
grafisch ontwerp / fotografie Maarten Evenhuis
scènefotografie Ben van Duin
zakelijke leiding Marten Oosthoek a.i.
publiciteit Lonneke van Eden / Bureau tamtam
met dank aan Jean Louis Barning
NIEUW WEST / DALLAS
januari 2011
7 & 8 Corrosia Almere, 036 - 521 56 48 (try-outs)
11 t/m 15 Frascati II Amsterdam, 020 - 626 68 66
(première 13)
28 Grand Theatre Groningen, 050 - 314 05 50
februari 2011
3 Schouwburg Arnhem, 026 – 372 07 20
4 & 5 Toneelschuur Haarlem, 023 – 517 39 10
9 Rotterdamse Schouwburg, 010 - 411 81 10
10 Chassé Breda, 076 - 530 31 32
maart 2011
15 & 16 Theater Kikker Utrecht, theaterkikker.nl
17 Korzo Den Haag, 070 - 363 75 40
19 LAK theater Leiden, 071 - 512 48 90
Groene Amsterdammer, 10-02-11, Loek Zonneveld
Filibuster tegen kunsthaat
"De tekst (Rob de Graaf) is muziek, hij krijgt zijn tonen uit het gierende snarenballet van Hijmans, zijn plastiek en ritme door de zeismaaiende dans van Bronkhorst, maar de woordenstroom die het skinny lijf van Jongewaard uitspuwt is in de kern muziek. [...] Dallas voelt aan als zo'n voorstelling met een enorme noodzaak erin, eronder en erachter, een voorstelling die Marien Jongewaard & Nieuw West al heel lang wilden maken, een vrolijke rouwklacht over het verloren utopia, een sarcastische bokkenzang tegen cynisme, een razende filibuster tegen kunsthaat." lees de recensie
NRC Handelsblad, 14-01-11, **** Kester Freriks
“Toneelschrijver Rob de Graaf schiep, na Freetown, opnieuw een meesterlijk toneelstuk: Dallas. […] Jongewaard brengt de tekst in drie stijlen: hij spreekt zoals Mick Jagger zong, hij speelt als een Brecht-acteur in een variété-voorstelling en hij gaat tekeer als een xenofobe Amerikaan. De voorstelling is hard en rauw, zeker dankzij de snoeiende elektrische gitaar van Wiek Hijmans.” lees de recensie
Het Parool, 14-01-11, Simon van den Berg
“De gitaarsolo’s als van Jimi Hendrix, losgezongen dansen als van een vermoeide Janis Joplin zijn boeiend maar bedwelmen te weinig. Pas helemaal op het eind, als op de video - waarvan je je de hele avond hebt zitten afvragen of het nu film, animatie of computergegenereerd is – het Guggenheim in de fik vliegt, wordt de voorstelling even de trip die het had kunnen zijn.”
Trouw, 17-01-11, Robbert van Heuven
Vooral passie maakt ‘Dallas’ de moeite waard
“Een geschiedenis waarin de naïeve onschuld eerst gevierd wordt en daarna verketterd. […] Jongewaard is een spannende acteur om naar te kijken, omdat er een rauwe onberekenbare explosiviteit onder zijn spel schuilgaat die elk moment tot uitbarsting kan komen. […] Vooral die passie maakt ‘Dallas’ als voorstelling meer dan de moeite waard: dit is kunst omdat het moet.”
Volkskrant, 17-01-11, ** Vincent Kouters
“Als Jongewaard eenmaal aan het praten is, is de spraakwaterval niet meer te stuiten. Immer uitzinnig met een constante vermoeiend hoge energie verwoordt hij De Graafs dubbelzinnige tekst.”
foto's: Ben van Duin
This is the end, my friend
interview Marien Jongewaard met Lonneke Kok in TM dec/jan 20-11
De angst heerst tegenwoordig
interview Marien Jongewaard en Truus Bronkhorst door Esther Kleuver, Telegraaf 6-1-11
In Dallas stierf de droom dat alles anders zou worden
interview in NRC door Kester Freriks, 12-1-11
Nieuw West / Marien Jongewaard / Rob de Graaf / Truus Bronkhorst
Marien Jongewaard, bedenker van theatrale concepten, tekst- en bewegingsacteur en choreograaf richtte in 1980 samen met Dik Boutkan en Rob de Graaf Nieuw West op. Marien Jongewaard is artistiek verantwoordelijk, Rob de Graaf de vaste tekstschrijver. Nieuw-West, een naoorlogse nieuwbouwwijk in Amsterdam waar de makers opgroeiden, is gekozen als geuzennaam: een lofzang op de vooruitgang, de esthetiek van betonmolens, snelwegen en flatgebouwen. Passend bij de rauwe, ruwe stijl van Nieuw West die eigenlijk altijd is gebleven. Naast zijn werk als maker, was hij betrokken als docent en begeleider van jonge theatermakers aan de mimeopleiding. Als choreograaf maakte hij samen met Truus Bronkhorst een reeks dansvoorstellingen die met veel succes in Nederland en daarbuiten zijn gespeeld, o.a.: ‘Wonderful world’, ‘Goodbye body’, ‘Truus Bronkhorst, Marien Jongewaard and friends’, The Fall, ‘1,2 1,2,3,4’ en ‘SOUL’. In 2006 ontving Jongewaard de VSCD Mimeprijs voor zijn rol in LOVE en Bambie 10. Rob de Graaf mocht het jaar daarop de VSCD Prosceniumprijs en de Taalunie Toneelschrijfprijs in ontvangst nemen. In 2009 werden de voorstellingen Stalker en Amateurs geselecteerd voor respectievelijk, het Vlaams en het Nederlands Theater Festival. In 2010 was Jongewaard te zien in de coproductie Kokoschka Live! met De Warme Winkel en de Veenfabriek / Touki Delphine. Ook deze voorstelling werd geselecteerd voor het Vlaams Theater Festival 2010.
Wiek Hijmans (1967) geldt als een pionier op het gebied van de elektrische gitaar en de klassieke muziek. Daarnaast heeft hij een lange geschiedenis als improvisator. Hij is als solist te horen bij symfonieorkesten in Europa en daarbuiten (o.a. Deutsches Rundfunk Orchester, Orchestre de Lorraine, Radio Kamerfilharmonie, Noord Nederlands Orkest, Boston Modern Orchestra Project). Binnen zijn duo met violist Peter Brunt en het trio Raven van saxofonist Raaf Hekkema exploreert Hijmans de mogelijkheden van de elektrische gitaar binnen 'oude' klassieke muziek en breekt een lans voor zijn instrument op de kamermuziekpodia. Met het Ensemble MAE, maar ook als freelancer bij het Nieuw Ensemble en ASKO/Schönberg, Musikfabrik en andere ensembles richt hij zich op de hedendaagse muziek. Met Elastic Jargon van Maurice Horsthuis is hij ook op Franse Jazzfestivals te horen. Als componist heeft Hijmans voor een reeks van theatervoorstellingen (solo-) muziek geschreven. Ook als uitvoerder is hij binnen het theater actief. Zoals nu in de voorstelling Dallas.
Hijmans schreef een instrumentatieboek over de elektrische gitaar en organiseerde twee internationale festivals over zijn instrument. Hij werd door het Holland Festival gepresenteerd als dé nieuwe muziekspecialist op de elektrische gitaar en ontving in New York de Andres Segovia Award for outstanding guitarplaying. De onlangs uitgebrachte CD van Steven Mackey's Dreamhouse waar Hijmans' elektrisch gitaarkwartet CATCH op te horen is, is genomineerd voor een Grammy. Zie ook www. wiekhijmans.com / outputfestival.com
Huba de Graaff (Amsterdam, 1959) vioolstudie in Amsterdam, sonologie in Utrecht, en compositie in Den Haag bij Gilius van Bergeijk, Louis Andriessen, Frederic Rzewski, Dick Raaijmakers. Speelde in de popbands Transister, en The Tapes. Werkt met computers vanaf begin jaren ’80. Werkt als componist/ ondernemer vanaf eind ’80. Organiseert en produceert eigen producties. Medeoprichtster muziektheatergezelschap WILco.nu (‘Lautsprecher Arnolt’, ‘Diepvlees’ etc.). www.hubiware.nl en www.wilco.nu
Gerbrand Burger (Hoorn, 1976) beeldend kunstenaar, studeerde Politicologie en Talen & Culturen van Latijns Amerika in Leiden en rondde in 2005 de Gerrit Rietveld Academie af. In New York studeerde hij een jaar aan de School of Visual Arts en Cooper Union. Hij werkte van 2006 -2008 aan De Ateliers in Amsterdam. Thema’s in zijn werk zijn de perceptie van culturen, plaats, migratie en identiteit. Behalve dat hij graag samenwerkt met theatermakers maakt hij foto's, films, tekeningen en objecten. Zijn werk wordt vertoond in binnen- en buitenland. Op het moment is Gerbrand Burger resident artist bij Platform Garanti in Istanbul. Theaterproducties waar hij aan meewerkte zijn ‘Jackpot Motel: a home in the neon’, samen met Walter Bart, Maartje Remmers en Bo Koek, en ‘Vincent van Gogh, leven en werk’ van Joachim Robbrecht. In 2011/2012 maakt Gerbrand Burger de muziektheater/filmvoorstelling ‘Detroit Dealers’, .s.m. Walter Bart (A.G. Wunderbaum) en Bo Koek.
