Idylle of anti-idylle? Ook op het natuureiland Terschelling is grauw beton te vinden. In een morsige parkeerkelder speelt een groep studenten van de Mime-opleiding van de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten MARIPOSA - een stuk over verlangen en verlies. Fraai uitgedost als fleurige vlinders hokt dit gezelschap tussen de benzinedampen en rubberbandenbandensporen. Ze zijn op dit eiland om in een privétherapie van hun drugsafhankelijkheid af te komen, maar een zorgeloze vrijheid zullen ze nooit meer terugvinden. Daarvoor hebben ze te lang rusteloos achter het genot aangerend, daarvoor zijn ze te intelligent en te egocentrisch.

Ze weten wat ze willen, ze weten wat hun lichaam zoekt... Overal waar zij zich vertonen waait een kille wind over het landschap.